Senet Hierboven zie je het bordspel Senet afgebeeld. Het is het oudste bordspel dat we kennen. Van het spel is een tekening aangetroffen in een graf uit het oude Egypte. De tekening stamt uit 2700-3300 jaar voor christus. Er zijn nooit officiële spelregels van gevonden, maar er is op basis van geschriften wel iets samengesteld. Je zou het kunnen zien als een voorloper van 'Mens Erger Je Niet'. Het doel is om je pionnen van vakje 1 naar vakje 30 te krijgen. En het is mogelijk om elkaar te slaan, net als bij 'Mens Erger Je Niet'. Er zijn ook bijzondere vakjes aan het einde, die je deels beschermen, maar ook een valkuil die je terugstuurt naar vakje 1. Maar probeer je ook in dit spel vooral niet te ergeren! Het exemplaar dat je hier ziet is gevonden in het graf van Toetanchamon en is een zéér luxe uitvoering. Maar het spel werd gespeeld door alle mensen, van alle standen. Door farao's, maar ook door de "gewone" mens. De gewone mens beschikte uiteraard niet over luxe uitvoeringen. Er werden gewoon dertig vakjes getekend in het zand en men speelde het spel niet met mooie pionnen, maar met scherven. Dat is alles wat er nodig is om de menselijke behoefte aan vermaak te bevredigen. De behoefte aan vermaak door spel is klaarblijkelijk altijd al aanwezig geweest in de mens. De homo ludens! Bordspellen bestaan al millennia en ik durf te stellen dat er zonder deze spellen er niemand op het idee van een video game was gekomen. Video games Met de komst van de televisie kwam er een ander soort vermaak in huis. Na de radio was dit een nieuw medium, waarmee mensen zich konden vermaken. Passief weliswaar, want ten slotte hoef je voor televisie kijken niet veel te doen. De behoefte van de mens aan spel heeft ook op dit medium zijn weg gevonden en in mei 1972 vindt de eerste console voor de tv zijn weg naar de huiskamers: de Magnavox Odyssey. Een nieuw fenomeen, wat sindsdien niet meer uit onze samenleving is weg te denken. Het maakte van de passieve televisie plots een interactief medium. Een video game, oftewel een video spel, heeft natuurlijk veel overlap met een bordspel. En soms zijn er momenten waarop de grens tussen bord en video verdwijnen. Als je kijkt naar de huidige tijd dan zie je veel cross-overs. Zo kun je het bordspel Monopoly spelen op een PlayStation 4 en andersom kun je League of Legends spelen in de vorm van een bordspel (wat trouwens écht een aanrader is!). Kijk je naar de geschiedenis van gaming, dan zie je dat de kracht van bordspellen door de video game industrie al veel eerder werd erkent! Hybride Toen de Magnavox Odyssey uit kwam, begreep men de limieten van het apparaat. Om het spel aantrekkelijk te maken was er veel aanvullend materiaal. Zo waren er 'screen overlays' die de illusie van kleur wekte en het spel een kader gaf om in te spelen. Het waren plastic vellen met gekleurde afbeeldingen die door statische elektriciteit op het tv scherm bleven plakken. Ook was er bijvoorbeeld een speelbord voor roulette. Hierop kon men inzetten en op het scherm met overlay werd het roulette balletje "gedraaid". Het gaat wat ver om dit bordspelen te noemen, maar het geeft wel een indruk van de creativiteit van Magnavox. Deze zelfde creativiteit vond je terug bij de Magnavox Odyssey 2 console. Bij ons werd deze door Philips op de markt gebracht als de Videopac G7000. Het systeem beschikte over een toetsenbord, wat nog niet eerder vertoond was. En in 1981 deed men nog iets innovatiefs: men bracht video games voor deze spelcomputer uit, waarin de video game werd gecombineerd met een bordspel. Hybrides dus, tussen de wereld van het bordspel en de wereld van de video game. De drie titels werden uitgebracht onder één verzamelnaam: de "Master Strategy Series". Deze serie bestond uit drie games in luxe uitvoeringen. 'The Great Wallstreet Fortune Hunt', 'Conquest of the World' en als laatste de populairste: 'Quest for the Rings'. Quest for the Rings Of in het Nederlands: Speurtocht naar de ringen. Het spel wordt bij voorkeur gespeeld door drie spelers. Twee spelers spelen helden, één speler is de ringmeester. Op het speelbord is een kaart afgebeeld en op deze kaart staan kastelen. Met fiches kan de ringmeester 10 ringen 'verstoppen' in de kastelen. Tevens kan hij op het speelbord aangeven waar de grote monsters de ring verdedigen en hij kan aangeven welke kerkers onder de kastelen liggen. Bij elke beurt kunnen onze helden kiezen uit vier rollen: Krijger, Tovenaar, Fantoom en Wisselaar. Iedere rol heeft zijn eigen specifieke eigenschappen. Op het speelbord plaatsen de helden een fiche bij het kasteel, waar ze naar de ring willen gaan zoeken. Daarna maken de spelers een switch van het bord naar de console en tv. De ringmeester start het spel op de console en geeft de bijzonderheden aan: is er een ring te vinden?; in welke kerker wordt er gespeeld?; is er een speciaal monster? De spelers kiezen de rol voor hun helden en het spel gaat van start. Vervolgens spelen de helden een level op het tv scherm en daarbij vinden ze een ring... of niet! Alle vijanden moeten worden verslagen, voor er op het speelbord verder gespeeld mag worden. Dit is in grote lijnen het spel idee. Het doel voor de helden is om alle ringen te vinden binnen een vooraf afgesproken aantal rondes. Doel voor de ringmeester is om er voor te zorgen, dat dit juist niet gebeurd. Wat vooral opvalt in het geheel, is de manier waarop het geheel wordt gebracht. Het geheel doet luxe aan. Het zit in een mooie doos, groter van formaat. De spelregels vind je in een mooi goudkleurig boekje en in het boekje vind je een bijna literaire introductie, waarin er een wereld werd geschapen. Een wereld met helden, monsters en draken. Alles werd uit de kast getrokken om de beleving van het spel te vergroten. Alle critici waren er het ook over eens dat dit een baanbrekend spel was. En eerlijk is eerlijk: het spel was vernieuwend en Magnavox slaagde er in om op een 'ouderwetse' manier een vernieuwde spelbeleving te creëren. Conversies De populariteit van video games was begin jaren tachtig groot. Zo groot dat deze doordrong in andere takken van sport, zoals de bordspellen. Een belangrijke speler die bordspel conversies van video games op de markt bracht, was MB (Milton Bradley). Pac-Man was een ontzettend populair karakter en het zal dan ook voor niemand een verrassing zijn dat dit het eerste bordspel was, dat door MB op de markt werd gebracht. Het spel is erg trouw aan het concept uit de video game. Dat betekent dat er sprookjes zijn die je achterna zitten en natuurlijk de dots, zelfs bijzondere dots! Het grootste verschil is dat er vier Pac-mans zijn in verschillende kleuren, zodat de game door meer dan één persoon gespeeld kan worden. Ja, het spel was trouw aan de oorspronkelijke game, maar of dit nou een goede zet was, waag ik te betwijfelen. Het één op één overnemen van de gameplay van de video game zorgt voor vreemde, regelmatig slecht speelbare, bordspellen. Er zijn in de jaren '80, begin jaren 90, meerdere van dit soort bordspellen op de markt gebracht; met name door MB. Denk hierbij aan bekende video games uit die tijd, zoals Centipede, Donkey Kong, Zaxxon en Frogger. Bij lang niet alle spellen is er sprake van een onderhoudende game play. Het roept het gevoel op dat dit vooral een marketingtruc was, met als doel snel te cashen. Op dit moment zijn deze bordspellen vooral nog interessant voor retro game verzamelaars. Zij zullen vanuit nostalgie het spel nog wel eens uit de doos halen en dan tijdens het spelen bemerken dat ze vooral zin krijgen in het spelen van de échte video game! The Landlord's Game In 1904 ontvangt Elizabeth Magie het patent op haar spel The Landlord's Game. Het spel was eigenlijk een protest tegen privaat grond bezit. Grondbezit maakt de rijken rijker, maar degene die de grond moeten huren alleen maar armer. In 1906 wordt het spel min of meer in eigen beheer uitgegeven. In 1909 wordt het spel aangeboden aan Parker, maar zij wijzen het spel af. In 1923 verloopt het patent en vraagt ze opnieuw patent aan voor een 'gewijzigde' versie. Deze ontvangt zij in 1924. Hiermee voorkomt ze echter niet daar haar spel wordt gebruikt ter inspiratie voor andere vergelijkbare spellen. Elizabeth Magie stond bekend als een anti-kapitalistische feminist. Het is dan op zijn zachts gezegd ironisch dat de variant die uiteindelijk wereldfaam behaalde, het alom bekende Monopoly is. Daar waar de winnaar om te winnen een monopolie moet hebben op alle mogelijke bezittingen. Monopolie wordt begin jaren '30 door Parker wel op de markt gebracht. Om claims te voorkomen, kopen zij alle patenten van vergelijkbare spellen op, waaronder die van Elizabeth Magie. Zij ontvangt 500 dollar voor haar patent. Monopoly wordt één van de best verkochte bordspellen aller tijden, hoewel het onmogelijk is precieze aantallen te noemen. Het zal je dan niet verrassen dat Monopoly als één van de eerste bordspellen een variant in de vorm van een video game krijgt. Monopoly als videogame
In 1985 wordt Monopoly uitgebracht voor de BBC Micro, Amstrad CPC en de ZX Spectrum. Later vindt het ook zijn weg naar andere platforms, waaronder de Commodore 64, de NES en de Game Boy. De versies van Monopoly worden alsmaar beter. De versie van de BBC Micro is nauwelijks grafisch te noemen en toont geen beeld van het volledige speelbord. Op de Commodore 64 is al wel een speelbord te herkennen. Deze ontwikkeling gaat vandaag de dag door en we zien op dit moment een schitterende versie voor de PS4 in de winkels liggen. Daarmee lijkt de conversie van bordspel naar video game vele maken succesvoller dan de conversie van video game naar bordspel. Het moet gezegd worden dat ik dit vooral baseer op het verleden. Op dit moment komen er ook schitterende op video games gebaseerde bordspellen uit. Ik benadruk hierbij het woord 'gebaseerde'. Want de huidige trend is vooral om inderdaad de game als basis te gebruiken. Een vertrekpunt zogezegd, en de video game wordt niet langer één op één vertaald. Er worden serieuze game designers ingezet om de bordspellen een volwaardige gameplay mee te geven. Dit is een grote stap voorwaarts. Het spel levert verdieping op en voegt daar mee iets toe aan de waarde van de originele video game. De spellen zijn niet meer altijd even simpel. De geluksfactor wordt meer en meer beperkt en de strategische mogelijkheden worden juist vergroot. Er wordt veel tijd gestoken in vormgeving en soms zijn de spellen oogstrelend. Het zal echter altijd zo blijven dat de interesse voor het bordspel vooral voortkomt uit de interesse voor de video game. Alleen de grote titels zullen een conversie maken naar een bordspel variant, in de wetenschap dat de doelgroep groot genoeg is om het commerciële belang te dienen. Desalniettemin tellen deze spellen tegenwoordig serieus mee en kun je er ook van genieten als je de video game niet hebt gespeeld. Speeltips moderne video game conversies De bordspellen op basis van video games worden steeds beter en steeds volwaardiger. Je hoeft niet eens fan van de video game te zijn, om het bordspel te kunnen waarderen. Hieronder drie games die met of zonder de video game meer dan de moeite waard zijn. 1. Mechs and Minions Bordspel gebaseerd op League of Legends. Het spel is al indrukwekkend om in je handen te hebben. Er is ontzettend veel spelmateriaal, waaronder met name veel speelfiguren. Je speelt verschillende missies, waardoor je telkens het spel als nieuw speelt. Het is een coöperatief spel, je helpt elkaar dus om de missie te behalen. Het speelbord is modulair en kan elke missie dus anders zijn. Elke missie heeft zijn eigen doel en moet behaald worden om de volgende missie te mogen doen. De gameplay is niet in een paar regels uit te leggen, maar het is afwisselend en uitdagend. Als je er de tijd voor kunt nemen, is dit een aanrader. 2. Doom: The Board Game (2016 edition) Doom is een legendarische shooter. Dit is op spectaculaire wijze vertaald naar dit bordspel. Er is een eerdere editie van het spel uitgebracht, maar ga echt voor de versie uit 2016. Passend bij de game (shoot everything insight), is er bij dit spel ook niet direct een schitterend plot. Desondanks is het spel verrassend vermakelijk, waarbij de mogelijkheden uitgebreider zijn dan je zou verwachten. Neem gerust even de tijd en schiet er op los! 3. Assassins Creed: Arena Niet iedereen houdt van langdurige coöperatieve games. Assassins Creed: Arena is exact het tegenovergestelde. Het is een snel spel (ongeveer 30 minuten), waarbij je al moordend punten verdiend. Je moet een balans zoeken tussen jezelf verder helpen en je tegenstanders tegen werken. Misschien esthetisch niet de beste uit dit lijstje, maar als je er in een hoog tempo achter wil komen wie de beste 'Assassin' is, is het zeer zeker een aanrader!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |